راستش من قبلا با چند تایی از دخترا که بعضیاشون حتی تو شهرهای دیگه ای بودند دوست بوده ام.. و با همشون فقط یه شرط میذاشتم و همه شرایط اونا رو قبول میکردم اونم اینکه اولین دروغ اونا آخرین لحظه دوستیمونه.. 

همه بدون استثنا اینو قبول می کردن، حتی نگین که شاید از بقیه راستگو تر بود.. ولی بعد از مدتی بی شک شرطو می شکستند.. دیگه به یه قانون تبدیل شده بود برام: 

"دوستی با هر دختری = شنیدن دروغ" 

همیشه هم درست بود، بدبختی منم اینجا بود که نمیتونستم به کسی الکی بگم دوستت دارم، و اینو باید از ته دل می گفتم.. پس تا دروغ می شنیدم می گفتم دوستت ندارم!! 

ولی exception جزیی از طبیعت ماست و مطلق وجود نداره، یعنی دختری پیدا شد که به هیچ وجه دروغ نمیگه.. یا اقلا تا الان نگفته.. 

جوجو جونم...